KILKENNY MIASTO TEATRU, BROWARU I ZAMKU

Kilkenny to stolica hrabstwa. Początki miasta związane są ze św. Canice (Cill Chainnigh) mnichem, który w VI wieku założył tu klasztor. Pod jego wezwaniem jest najważniejszy kościół w mieście pochodzącą z XIII wieku katedra. Miasto było siedziba Anglo – Normańskiego rodu Butlerów, earlów Ormond. Najbardziej dynamicznie miasto rozwijało się w średniowieczu, nie zabrakło tu jednak smutnych elementów związanych z tą epoką. W 1324 roku spalono tu na stosie kobietę oskarżoną o czary. Również z wiekach średnich w Kilkenny często było miejscem gdzie odbywały się posiedzenia parlamentu w odgrodzonych od irlandzkiego światka pale czyli tej części Irlandii, w której władze sprawowali nowi kolonizatorzy z Anglii. To tutaj w 1366 roku uchwalono tzw. statuty z Kilkenny. Był to zbiór 36 artykułów poruszających kwestie natury administracyjnej, prawnej, społecznej i wojskowej. Ich głównym celem był zakaz asymilacji i przejmowania irlandzkiego sposobu życia przez angielskich kolonistów. Zabroniono mieszanych małżeństw, nakazano używanie języka angielskiego oraz angielskich praw. Anglikom nie wolno było sprzedawać koni i zbroi Irlandczykom, co ciekawe poruszono nawet kwestie takie jak zakaz jazdy konno w stylu irlandzkim czyli po prostu bez siodła a także noszenia irlandzkich strojów. Zakazano również otaczania mecenatem irlandzkich poetów i muzyków. Anglikom nie wolno było także grać w hurling, a także wpuszczać Irlandczyków do kościołów do których uczęszczali Anglicy. Statuty z Kilkenny tylko pogłębiły przepaść i niechęć jaka powstawała pomiędzy dwoma społecznościami, a także w sposób pośredni doprowadziły do początku powolnego obumierania tradycji noszenia irlandzkich strojów tradycyjnych, którymi były kilty, a także co odczuć można najbardziej boleśnie dzisiaj zanikania języka irlandzkiego, któremu największy cios zadał okres wielkiego głodu i wzmożonej emigracji jaki po nim nastąpił.

Prawa miejskie nadał Kilkenny w 1609 roku król angielski Jakub I. W mieście znajduje się wiele pozostałości jego dawnej świetności: zamek Kilkenny będący niegdyś główną siedzibą rodu Butlerów, katedra św. Canice, kościół NMP, katedra NMP, Opactwo św. Jana (St John’s Abbey), Czarne Opactwo (Black Abbey), Rother House oraz stajnie zamkowe, które dziś mieszczą centrum wzornictwa Kilkenny (Kilkenny Design Center). Miasto znane jest także z odbywającego się tutaj co roku festiwalu kulturalnego Kilkenny Arts Festiwal.

Jedną z największych atrakcji Kilkenny jest odbywający się co roku w sierpniu festiwal kulturalny Kilkenny Arts Festiwal www.kilkennyarts.ie. W ramach trwającego prawie tydzień święta odbywają się koncerty muzyki klasycznej, wystawy sztuki, warsztaty literackie, koncerty muzyki tradycyjnej i jazzowej.

Zamek Kilkenny to największa atrakcja miasta położona nad rzeką Nore. Znajduje się przy ulicy The Parade. Zamek bronił przejścia przez bród przez ponad 900 lat. Znajduje się tu galeria, tereny rekreacyjne oraz dobrze wyposażony plac zabaw dla dzieci. Godne obejrzenia są także otaczające zamek park z ogrodami różanymi i ozdobnym jeziorkiem. Zamek kupił w 1391 roku trzeci Earl Ormond – Edmund Butler. Ród ten bardzo blisko związany był z dworem królewskim, dzięki czemu mógł liczyć na spore łaski. Między innymi mieli wyłączność na import wina do Irlandii. Główna linia Butlerów wygasła w 1515 roku, ale sukcesja przeszła pochodzącego z bocznej linii na Piersa Butlera. Ród ten hołdował angielskim zwyczajom i tradycjom nie asymilując się jak inne rody staro angielskie z Irlandczykami. Piers Butler wiernie służył Stewartom za co w 1642 roku został nagrodzony tytułem markiza a później książęcym. Kiedy fortuna Stewartów uległa odmianie tytuły oczywiście przepadły a niedoszły książę zdobył wsparcie we Francji i z wojskiem przybył w 1650 roku do Irlandii. Jego działania jednak nie przyniosły żadnych rezultatów i musiał się wycofać. W czasie powrotu Stewartów do władzy przywrócono mu księstwo i obdarzono dwukrotnie tytułem wicekróla Irlandii. Jego syn dla odmiany wsparł Wilhelma Orańskiego bitwie nad rzeka Boyne co nie przeszkodziło mu jednocześnie intrygować z Hiszpanią nad ewentualnym atakiem na Anglię w 1714 roku. Jego potomni wprawdzie odzyskali część odebranych tytułów, ale nigdy nie byli w stanie przywrócić rodowi dawnej chwały. Zamek w latach 60 XX wieku przekazał miastu, a park społeczeństwu Kilkenny szósty markiz Ormonde. Ród Butlerów nadal jest silnie związany z tym miejscem co jakiś czas odbywają się tu zjazdy członków rodu z całego świata, ostatni odbył się w roku 2006.

Miasteczko słynie także z produkowanego tutaj onegdaj piwa Smithwick’s , które szerzej znane jest pod nazwą Kilkenny Beer zwłaszcza na kontynencie. W latach ’90 nie było tego znaku firmowego w Irlandii a istniał na kontynencie, stąd pamiętam jeszcze czasy, kiedy w osłupienie wprowadzić można było barmana pytając o pintę Kilkenny, którą bez trudu można było już kupić w polskich Irish pubach!